Tuesday, April 3, 2007

(Have to make this quick. Also, I'll compose the rest of this entry in Cebuano; pasensya na lang ang dili makasabot. Pikat ang bagay sa inyo.)

Abisohan lang nako mo daan na basi dili usa ko maka-blog-blog sa muaging mga adlaw (pero magbisita lang gihapon ko diri). Kabalo na mo, Semana Santa man ta kunohay--kinahanglan magpahulay usa ta ug mag...kuan, *unsa man ang Bisaya sa mag-reflect hah...* maghuna-huna sa mga gipanghimo nato sa atong kinabuhi, musaka ug Shrine, abrihan ang nikaging na nga bibliya, maligo sa dagat uban ang pamilya, ek-ek, bloom bloom.

Usa pa, na-okupar akong duha ka kamot sa karon sa pang-gantsilyo. Oo, gantsilyo--crochet man tingali ni sa inggles. Oy, dili pud baya siya lalim no; aron masayod mo, lisod siya--makalibat ug makasakit sa kamot, makainit pa gyud ug ulo usahay pag kanang dili jud ka kasabot sa directions bisan unsaon bali-bali(e.g. "Using blue yarn, ch 2, 6 sc in first chain, join with sl st into first sc--6 sts."). Pero ambot nganong ginabuhat nako ni, hobby daw kunohay pero mura man gihapon siya ug trabaho. Kung mahuman na nako ning akong proyekto, magbutang ko ug litrato diri--hatagi ko ug, mga, unom ka bulan siguro.

Ikaduha, magsugod na pud ang klase para sa summer. Mao gani ko nagdali kay kinahanglan nako matulog ug sayu-sayo karong gabii kay magsayo pud ko ug mata ugma para maki'gbisog sa mga libo-libong estudyante nga mag-inilugay sa usa o duha ka klase sa Philosophy 104 ug 106.
Sige, hangtod diri na lang. Lisod man diay mag-binisaya no? Nadugayan hinuon ko samot kay puros lang "kuan" ang musulod sa akong huna-huna samtang gahimo ko ug mga sentences. Pakaulaw ra jud ko; Bisaya pa naman ko!